نتایج نظرسنجی که توسط انجمن بیمه و مدیران ریسک صنعت و تجارت انگلستان (AIRMIC)[1]، صورت پذیرفت،‌ حاکی از آن است که ۶۰ درصد از سازمان‌ها، ریسک‌های اخلاقی مرتبط با هوش مصنوعی (AI)[2] را مستقل از دیگر دغدغه‌های اخلاقی خود در نظر نمی‌گیرند. انجمن ایرمیک، یک مرکز حرفه‌ای‌های ریسک و بیمه در انگلستان است.

یکی از پرسش‌های نظرسنجی مذکور از پاسخ‌دهندگان، خواست تا اظهار نمایند که آیا سازمان‌ آنها، معتقد به این هست که ریسک‌های اخلاقی هوش مصنوعی باید جداگانه رسیدگی شوند. پاسخ مشارکت‌کنندگان نظرسنجی درباره این موضوع، متفاوت بود.

سازمان‌ها با ادغام سریع ابزارهای هوش مصنوعی به چارچوب‌های فعلی خود، دغدغه‌های مرتبط با ریسک‌های اخلاقی را تاحدزیادی، در حاشیه قرار می‌دهند. در نتیجه، پاسخ‌دهندگان نظرسنجی ایرمیک، بر اهمیت و نمود و توجه بیشتر به این نوع ریسک‌ها در رویه‌ها و چارچوب‌های مدیریت ریسک خود صحه گذاشتند.

این روند با تماس فزاینده با سازمان‌ها به منظور راه‌اندازی کمیته‌های اخلاقی هوش مصنوعی و توسعه چارچوب‌های ارزیابی ریسک هوش مصنوعی مستقل به منظور بررسی شرایط اخلاقی بحث‌برانگیز، هم‌سو شده است.

جولیا گراهام[3]، مدیرعامل ایرمیک، تأکید دارد: «ریسک‌های اخلاقی هوش مصنوعی هنوز به صورت صحیحی درک نشده است و تمرکز بیشتری برای درک آنها نیاز است. اگرچه به موقع، اعضای ما انتظار دارند که این ریسک‌ها در راستای ریسک‌های اخلاقی دیگر قرار گیرند.»

هوی-یئونگ لوک[4]،‌ رئیس بخش پژوهش ایرمیک تشریح می‌کند: «درمیان اعضای ما،‌ این حس وجود دارد که یا شما اخلاقی هستید یا خیر – و این‌که شما همواره ممکن نیست به صورتی عملی و مطلوب، ریسک‌های اخلاقی هوش مصنوعی را از دیگر ریسک‌هایی که سازمان‌ها با آن مواجه هستند، جدا نمایید.»

وی می‌افزاید: «آنچه مهم است بحث درباره چگونگی مدیریت ریسک‌های اخلاقی هوش مصنوعی است. سازمان‌ها بدون لحاظ این موضوع، باید با دقت پیامدهای بالقوه هم‌پوشانی مدیریت ریسک و ساختارهای حاکمیتی خود را درنظر بگیرند.»